Bir Hikâyenin Başlangıcı: Havza’nın Samsun’a Uzanan Yolculuğu
Bazen bir kentin kaderi, başka bir kente bağlandığında yeniden yazılır. Havza’nın Samsun’a bağlanma süreci de işte böyle bir hikâyedir. Bugün size yalnızca coğrafi ya da idari bir durumdan değil, insanın yüreğine dokunan bir yolculuktan bahsetmek istiyorum. Çünkü Havza’nın Samsun’a bağlanması sadece bir karar değil; insanların hayatına, ilişkilerine ve kimliklerine değen bir dönüşümdür.
Çözüm Arayan Erkekler, Empati Kurmaya Çalışan Kadınlar
O günlerde meydanlarda konuşan erkekler vardı. Onlar stratejik hesapların, haritaların ve sınırların üzerinde kafa yoruyordu. “Nasıl daha verimli olur? Samsun’a bağlanmak Havza için hangi imkânları doğurur? Altyapı, yatırım ve hizmetler nasıl daha etkin sağlanır?” diye soruyorlardı. Matematiğin soğuk rakamlarıyla düşünürken bile aslında kentin geleceğini şekillendirmek istiyorlardı.
Ama evlerin içinde, pazar yerlerinde, kadınların dilinde başka bir hikâye vardı. Onlar bu kararı insanların gözünden, kalbinden değerlendiriyordu. “Peki çocuklarımız yeni düzende nasıl hissedecek? Samsun’a bağlanınca Havza’nın ruhu kaybolacak mı? Kimliğimiz, geleneklerimiz ne olacak?” diyerek empatiyle, kaygıyla, aynı zamanda umutla süreci tartışıyorlardı.
İşte bu iki bakış açısı, yani erkeklerin çözüm arayan analitik yaklaşımı ile kadınların ilişkisel ve insan odaklı düşünceleri, Havza’nın kaderini birlikte şekillendirdi.
Havza’nın Kalbindeki Soru: Biz Kim Olacağız?
Havza, tarih boyunca kendi kültürü, şifalı kaplıcaları, misafirperverliğiyle güçlü bir kimlik taşıdı. Samsun’a bağlanma kararı alındığında, herkesin kalbinde aynı soru yankılandı: “Biz kim olacağız?”
Bazıları bu bağlanmayı fırsat olarak gördü. Daha büyük bir şehrin imkanları, yatırımlar, sağlık ve eğitim alanındaki gelişmeler Havza’nın ufkunu açacaktı. Erkekler bu kısmı özellikle dile getiriyordu. Ancak kadınların sesi ise biraz daha derinden geliyordu: “Ya kendi sesimizi kaybedersek? Ya çocuklarımız Samsunlu olarak anılır ama Havza’nın özgün kimliğini unutursa?”
Bir Akşam Sofrasında
Bir akşam sofrada Ali, hesap yapmayı seven bir esnaf, haritayı masaya serdi. “Bakın” dedi ailesine, “Samsun’a bağlanmakla yollarımız genişleyecek, ticaretimiz canlanacak. Bu, gelecek için iyi bir adım.”
Eşi Emine ise gözlerini kısmış, çocuklarına bakıyordu. “Ali, belki dediğin doğru. Ama ben düşünüyorum da… İnsanlarımız Samsun’a bağlanınca kendilerini daha güçlü hissedecek mi, yoksa daha yalnız mı?”
Bu diyalog aslında pek çok evde yaşandı. Erkekler çözüm odaklı, kadınlar insan odaklı düşündü. Ve işte Havza’nın kaderi bu konuşmalarla yoğruldu.
Havza’nın Samsun’a Katkısı
Bugün bakıldığında Havza, Samsun’un bir parçası olarak hem tarihiyle hem kültürüyle önemli bir katkı sunuyor. Şifalı kaplıcaları, direnişin izlerini taşıyan sokakları ve misafirperver insanlarıyla Samsun’un kalbine ayrı bir sıcaklık katıyor. Ancak hâlâ bazı sorular havada asılı duruyor: Havza, Samsun’un içinde kendi sesini yeterince duyurabiliyor mu? Yoksa büyük şehrin gürültüsünde kayboluyor mu?
Okuyucuya Düşen
Bu hikâye, yalnızca Havza’nın Samsun’a bağlanma süreci değil; aynı zamanda kimlik, aidiyet ve değişimin getirdiği zorlukların hikâyesi. Sizce Havza, Samsun’a bağlanarak güçlendi mi, yoksa kendi özgünlüğünden bir şeyler mi kaybetti? Bu tür kararlar alınırken, erkeklerin stratejik yaklaşımı ile kadınların empatik sesi nasıl daha dengeli bir şekilde buluşabilir?
Yorumlarınızı paylaşın. Çünkü Havza’nın hikâyesi aslında hepimizin hikâyesi: geçmişimizi koruyarak geleceğe yürüyebilmek.